Als je niet echt een planning hebt, kun je er ook niet van afwijken, maar toch ging onze vakantie wat anders dan we hadden verwacht. En dat pakte eigenlijk best goed uit. Het plan dat er wel was, was rondreizen door het zuidelijk deel van Noorwegen, vanuit de trein door sprookjesachtig landschap reizen, een aantal plaatsen bezoeken en daar activiteiten doen. Omdat afstanden in Noorwegen wat anders zijn dan in Nederland, hadden we een route in gedachten en berekend hoelang we overal ongeveer konden zijn om op tijd weer terug te zijn voor de terugreis.
Het begon allemaal met een boottocht van Holland Norway Lines. Vanwege stormachtig weer was de overtocht vanuit Noorwegen naar Nederland vertraagd, waardoor wij pas om 11 uur ’s avonds vertrokken vanuit de Eemshaven, in plaats van om 3 uur ’s middags. Hierdoor kwamen we dus in plaats van ’s ochtends vroeg, pas ’s middags laat aan in Kristiansand, waardoor we niet meer volgens plan naar Stavanger konden gaan met de trein, maar in Kristiansand moesten overnachten. We kwamen op de elfde verdieping van een hotel terecht met een fenomenaal uitzicht over de haven en een eilandje bij Kristiansand.
Vanwege de lengte van de treinreis kozen we er voor onze route om te draaien en de volgende dag naar Lillehammer te reizen. Dat kwam eigenlijk wel goed uit, want aan de westkant van Noorwegen regende het die dagen bijna continu. De treinreis begon in groen landschap, al snel zagen we wat bultjes sneeuw en daarna was er alleen nog maar sneeuw. In Lillehammer lag veel sneeuw. De volgende dag kwamen we min of meer per ongeluk in een bos terecht. Het was helder weer, er was een pad waar je gewoon fatsoenlijk door de sneeuw kon lopen en er was een waterval die bevroren was. We waren onderweg van de bushalte naar het Olympisch Park. De zon scheen, we konden zelfs in onze truien in de zon zitten zonder het koud te hebben. De volgende dag sneeuwde het en was het heel ander weer, ineens was ook de lucht wit in plaats van blauw en was dus alles wit.
De dag erna zouden we naar Trondheim gaan. We hadden de treinreis en het appartement al geboekt, toen we erachter kwamen dat alle treinen daarvandaan vol zaten en we dus niet meer weg zouden kunnen. Ook dat pakte goed uit, want we pakten de bus naar Flåm. Toen we aankwamen was het buiten weer groen, maar in de middag en avond ging het sneeuwen en de volgende ochtend was alles weer wit. We deden hier een fjordencruise, en ik denk dat die altijd spectaculair is, maar wij hadden echt geluk met het weer. Doordat het wat had gesneeuwd waren de bomen op de bergen wit, er hingen nog wolkenslierten voor de bergen, het werd al wat helder en dat zorgde voor prachtige spiegelingen in het water. Als je tussen zulke hoge bergen door vaart, kun je alleen maar ontzag voelen voor de prachtige natuur.
We trokken weer verder, naar wat onze laatste stop zou zijn: Stavanger. Hier hadden we meer geluk met het Noorderlicht: vanuit het appartement waar we zaten konden we het gewoon zien. Het was nog steeds in stedelijk gebied, en foto’s ervan maken is moeilijker dan het er bij sommige anderen uitziet, maar we hebben het wel heel duidelijk kunnen zien dansen in de lucht.
Vanaf Stavanger gingen we nog naar Vassøy, een eilandje, waar een wandeling te doen was. Dat was genieten, hoewel het wandelen na een kilometer voor mij wel genoeg was geweest. Terwijl mijn zus lekker verder liep, keek ik vanaf mijn bankje uit over het water en de rotsen, en genoot ik van de stilte, het alleen zijn met de natuur.
Na Stavanger hadden we nog een reisdag naar Kristiansand, wat ons weer door een heel ander landschap voerde. Na nog een nacht in Kristiansand, zouden we op de boot stappen naar huis. Bij het inchecken bij de boot werd gezegd dat we rond 14u konden boarden. Het werd 2 uur, half 3, 3 uur. Uiteindelijk riepen ze om dat er problemen waren en ze later bij ons terug zouden komen. Dat later werd 5 uur in de middag met als enige mededeling dat de overtocht werd gecanceld vanwege havenproblemen: de kade in de Eemshaven was bezet. Iets dat, wat we later hoorden, die week al twee keer eerder was gebeurd. We dachten eerst nog dat de boot gewoon de volgende dag zou gaan, want hij stond er wel. Maar dat was dus niet zo en we moesten zelf maar even uitzoeken hoe we dan wel thuiskwamen. (Dus als je van plan was om te boeken: wacht even tot ze een eigen kade hebben, want ze zijn echt onbetrouwbaar.)
En zo zaten we de dag erna in de trein naar Oslo. Daar zaten we nog zo’n 5 uur vanaf, waardoor het niet echt haalbaar was diezelfde dag nog naar huis te vliegen. We bleven dus een extra nacht in Oslo en pakten zondag het vliegtuig naar huis. We besloten er van te genieten, maar tijdens de treinreis vond ik dat wel moeilijk, hoe mooi die ook weer was. Ik keek alleen maar steeds naar de klok en dacht: nu waren we in Nederland geweest. Nu hadden we in de trein gezeten. Nu waren we thuis geweest. Maar toen we in Oslo waren, was dat toch ook wel weer leuk. Het was de enige hotelkamer in onze vakantie met een bad, dus ik was helemaal blij. En mijn zus kon nog even genieten van het Munch Museum.
Zondagavond kwamen we weer thuis. Het was een onvergetelijke reis, ik denk dat deze reis nog net niet onze IJsland-ervaring van de eerste plek heeft gestoten, maar hij komt er heel dicht bij in de buurt.
Bettine's schrijfsels 