Als je met een beeldend kunstenaar op fietsvakantie gaat, hoef je in principe geen blog meer te schrijven. Een tekening zegt immers meer dan duizend woorden. Maar mijn vingertoppen genieten zo van het dansen over de letters, dat ik toch maar even een toelichting geef.
Zoals je ziet vertrokken we op 1 juli 2014 uit het ietwat regenachtige Groningen, met de trein naar Rotterdam. Een tocht die iets langer duurde dan het lijntje doet vermoeden. De fietsen pasten niet meer in de trein, dus hadden we ze er maar bovenop gezet, zodat we toch meekonden en niet over hoefden te stappen in Zwolle. In Rotterdam regende het niet, dus besloot mijn fiets verticaal te gaan staan. Aan de krulletjes van het poppetje kun je zien dat ik het ben, want mijn zus heeft ook krullen. We hadden die dag een korte tocht, naar Oudenhoorn. Onze eerste ontmoeting met Zeeland was een feit.
Dag 2 zou een wat langere tocht worden, van ongeveer 70 kilometer. In Oude Tonge zou in juli en augustus een veerpont varen, die ons nabij het Brabantse Bergen op Zoom zou brengen. De pont werd niet aangegeven, maar uiteindelijk vonden we een minuscuul bordje waarop stond dat de pont om 11.15 en om 17.00 uur ging. Even verderop zagen we een van fruitellapapier gemaakt bootje in het water liggen. Er watertrappelde een mannetje naast die een bordje in de lucht hield: +25km. Uiteindelijk kwamen we natuurlijk gewoon aan in Bergen op Zoom. We gingen pasta eten in de enige eetgelegenheid die op een afstand van onze camping lag die we nog konden fietsen. Pasta eten kun je beter niet doen als er poezen in de buurt zijn, want die willen je bord al schoonlikken als je zelf nog niet uitgegeten bent. Gelukkig sneuvelde het bord pas toen we al betaald hadden.
Dag 3 begonnen we met Bettine geitenmelk. Die kon dus niet mislukken. De tocht ging door België, een heel groot stuk, zoals je ziet. Maar aan 20 meter hadden we genoeg om te weten dat ze op dat moment nog in de race waren voor het wereldkampioenschap. Toen we in Ulvenhout kwamen aten we een heel groot ijsje.
Op dag 4 gingen we naar Vlijmen. Die camping was zo geweldig dat we besloten er maar een heel weekend te blijven. Vooral de geit was heel aardig, die sprong gezellig bij ons op tafel om onze koekjes op te eten. Op zaterdag gingen we een dagje naar Den Bosch, waar we een Bossche Bol aten en naar de film Loenatik, te gek! gingen. ’s Avonds keken we natuurlijk naar Nederland-Costa Rica, op de camping, samen met de andere campinggasten. Op zondag heeft het geregend en hebben wij een lekkere luie dag gehad.
De 5e fietsdag ging naar Leersum. We moesten toen twee keer met een pont, die gelukkig niet was gezonken. De fietsen hingen op een plankje achter de pont en mijn zus klom helemaal in het touw naar boven. Maar we kwamen toch in Leersum aan. Daar aten we patat.
Fietsdag 6 begon met regen. Het zou de hele dag niets anders gaan doen dan regenen. We hadden al zo’n mooie week gehad. En de volgende dag zou het weer gaan regenen. Het lukte ons niet om de tent uit te komen. Uiteindelijk wel. We pakten in. De campingbuurvrouw bood ons een kopje koffie aan. Ze bleek alleen maar te willen weten of we zusjes waren. Maar de koffie was lekker. We gingen. Niet naar Elspeet. Maar naar Maarn. Het station. We konden de invalideningang van het perron niet vinden en misten daardoor de trein. Maar in de volgende trein pasten onze fietsen erin en hoefden we ze er niet bovenop te zetten.
Ik bleef nog even in Groningen, zodat we gisteravond onze fietsvakantie samen konden afsluiten bij de wok in Groningen. Daarna natuurlijk nog Nederland-Argentinië gekeken, maar daar zullen we het maar niet over hebben. Vanochtend stapte ik weer op de fiets naar Friesland.
Mijn kilometerteller is 505 kilometer aangekomen. Maar geen zorgen, de komende dagen gaat hij op dieet. Dan pak ik gewoon mijn oude rammelbak voor de korte afstanden.
Bettine's schrijfsels 